Pişmanlıklarımız İle Başa Çıkma Yöntemleri

Etrafınızda şimdiki aklım olsa, keşke gençken olsaydım diyen insanlar mutlaka vardır. Çok sık karşılaştığınız bu sözle. Geçmişteki hatalarını telafi etmek için mi soyluyorlar acaba, yoksa daha keyifli bir hayat için mi, daha sağlıklı yasamak için de olabilir, ya da değiştirmek istedikleri seçimler için..

Eğer bunu söyleyen birini görürseniz hemen sorun; ne yapmazdın ya da ne yapardın diye. Verdikleri cevaplara dikkat edin; göreceksiniz ki pişmanlıklar genelde cesaretsizlikten, kaçırılan fırsatlardan, hata yaparım korkusundan ötürüdür.

İstemediği bir iş seçtiği için pişmandır, üniversiteye gitmediği için, yanlış bir evlilikten dolayı, hayata erken atıldığı için, daha az gezdiği için, daha az eğlendiği için...

Bir sene daha sınava girmeyi göze alamayıp istemediği bir bölüm seçmek zorunda kalmış ve hayatı boyunca sevmediği bir işte çalışmıştır. Bir sene kaybetmemek için kaybolan yıllar pişmanlık yaratır. Mutlu olmadığı bir evliliği yalnızlıktan korktuğundan bitirememiştir ve çift kişilik yalnızlığı hayatı boyunca sürdürmek zorunda kalmıştır.

Çocukluğunu, gençliğini yeterince yaşamadan kendini sorumlulukların ortasında bulmuştur. Bir an önce büyümek için ve sonra İçinde oldurduğu çocuğun yasını tutar yıllarca. Belki çok fazla kuralına göre yaşamıştır hayatı. Olması gerekenin dışına çıkmaya korkmuştur. Geriye baktığında hayatı yaşayamadığı hayaller ve kurallar bütünüdür ve tabi ki pişmanlık.

Pişmanlıkların çoğuna dikkat edin yapılan hatadan pişman olan çok azdır, ama hatasından dönemediği için, cesaret edemediği için pişman olan çoktur. Hatalı bir seçim affedilebilir, insan kendini çok suçlamaz ders çıkarır aksine. Ama hatayı gördüğümüz çözümü gördüğümüz halde diretiyorsak, ileride keşke şimdiki aklım olsaydı., ile başlayan cümleleri hazırlarız.

Değişimden bu kadar korkmak insana istikrarın verdiği güvenden gelir. Bilinmeyenden korkuyoruz ışığın altındaki yanlış, karanlıktaki ihtimalden daha çok güven veriyor bize. Daha büyük bir hata yapanın, bunla baş etmeye alıştım ya onla baş edemezsem, artık zaten iş işten geçti diye düşünmekten alamıyoruz kendimizi korktuğumuz için bilinmeyenden bilinenin güvenli kollarına sığınıyoruz.

Hep duyuyoruz insan yaptıklarından değil yapamadıklarından pişman olur diye. İnsan kendini ve başkalarını hatalarından dolayı affeder sadece cesaretsizliğini affedemez ancak, daha güzel olabilirdi düşüncesi hep kafasının bir yerinde kalır, başarılmayan seçenek hep merak ve pişmanlık sebebidir. Seçtiğimiz yol güzelse sonuna kadar keyif alarak yürümeliyiz.

Yolda mutsuzsak sürekli diğer yollar dikkatimizi çeker ve sonunda ne olduğunu merak ederiz. Yaşadıkları olumsuzların etkisinde kalıp, geçmişte takılı kalarak, gelecekle ilgili adım atamayacak tutuklukta olanlar, kendilerine kendileri için yaşama hakkı vermeyenler, hata yapmadığınız ve yapmamaya direndiğiniz sürece bu hayatı gerçek anlamda yaşayamazsınız.

Biz hangi tercihi yaparsak yapalım hatalarımız ve kaybettiklerimiz olacaktır. Eğer kendi seçtiğimiz hayatı yaşıyorsak ve hatalarımızı tekrarlamıyorsak bunlarla baş etme gücümüz de olacaktır. İnsanları dinleyip kendi doğrularımızla onların tecrübelerini birleştirip bir harita çıkarmalıyız. Bu harita bize yol göstermeli, zaman zaman yanlış yollara gireceğiz ama bunu fark edince orada takılıp kalmak yerine hemen yol değiştirmeliyiz. Yanlış bir duraktan durmaktan daha keyiflidir yeni yollar keşfetmek. Vardığınız yerde "işte bu" diyene kadar yolda olmak dileğiyle.